تولد نوشت

سال 64 تو همچین شبی .....من اخرین شبی بوده که تو رحم مادرم داشتم اماده میشدم که فرداش پا به دنیا بزارم...قرار بر این بود من پسر باشم ....از به دنیا اومدن من زیاد خوشحال نشدن.زحمت اسم رو هم پدربزرگم کشیده بود...ولی من خوشحالم که فرصت زندگی کردن رو دارم....میدونی دخترکم مادر من هیچ وقت به سرش نزده بود منو بندازه....اون موقع تکثیر بی رویه از آدمها به شدت مرسوم بوده...البته اگه مادرم میدونست من دخترم شاید تصمیم میگرفت منو بندازه....نمیدونم....یه شب برفی بود...درست مثل شبی که تو رفتی....میدونی وقتی بچه ای به دنیا میاد خودش هم تلاش میکنه خودش هم زور میزنه که بیاد بیرون....درست برعکس تو که جونی نداشتی...بی جون افتاده بودی تو شیکم من....هنوز حسش میکنم وقتی پرستار تو رو کشید بیرون....قشنگ دست و پاهات رو حس کردم....گفت خیلی خوشگلی عین عروسک.....

بی جوون بودی....ببین دخترکم راستش رو بگم ؟ بعضی وقتها خیلی کم دلم برات تنگ میشه.دوست دارم باشی...مثلا یهو یه لباس برات تصور میکنم ...یهو حس مادری ام نسبت به تو جوگیر میشه....

حالا قراره فردا برم کافه و برای خودم یه شمع 31 بگیرم و برای خودم تولد بگیرم و بپرسم که حالت چطوره؟؟

برای خودم یه کتاب هدیه بخرم و یه رژ و لاک بنفش.....بگم که افرین بهت...

بعد شمع 31 رو نگاه کنم و بگم ولی خوب موندی ها😄😄

بعد بگم روشای مادر خوب شد که نیستی....

بعد شمع 31 رو نگاه کنم و بگم سن و سال به شمع نیست....به آرزوهاته....به مقدار امید و نور توی دلته....

وقتی آرزویی نداری و روزها بی هدف بگذرن تو مردی...وقتی رویایی نداشته باشی تو مردی.....

؛تولدم مبارک.خدایا ممنونم که منو زن افریدی با رژ بنفش

؛اهنگ اهای خبردار همایون تو شب تولد ....به دل میشینه....