میدانی هر کسی برای خودش رازی دارد....که فقط خودش میداند و خدایش.....
تو هم راز کوچک من هستی.تو را فاش نخواهم کرد.تو بخشی از من شده ای.
الان که فکر میکنم بیشتر خوشحالم که نیستی.
میبینم اگر بودی من مادر کاملی برای تو نمی شدم.
مادر خوب مادریست که تکلیفش با خودش روشن است و از لحظه های با تو بودن نهایت لذت را ببرد.
نه که هی بگوید زودتر بزرگ شه راحت شم.
میدانی من هیچ وقت این دید را نداشتم که بچه عصای پیری ما بزرگترها باشد!!!
فکر میکنم نوعی خوخواهی ست....
داشتم با خواهرت فیلمی میدیدم که خانومی باهوش و با مدارج علمی بالا و با قابلیت های فروان دچار الزایمر پیشرفته میشود در سن کم و هیچ راهی برای درمان نیست.
و بچه هایش همه مشغول زندگی و کار بودند و.....
از خواهرت پرسیدم اگه من روزی آلزایمر بگیرم تو چیکار میکنی؟؟؟؟
کمی فکر کرد و گفت مامان البته خدا نکنه ولی برات پرستار میگیرم چون من باید برم دانشگاه و به کارهام برسم.نمیشه همش پیش تو باشم!!!!
نمیدانستم خوشحال باشم یا ناراحت؟؟که عصای پیری ندارم یا دخترم را طوری تربیت کردم که خود را قربانی پیری و بیماری والدینش نبیند و همیشه به راه حلهای بهتر فکر کند.
- ۹۴/۰۵/۱۰