ته دلم خالی شده

دخترکم.شیرینم.خانوم گل من....بانوی من.....چقدر دل مادرت میخواد اینجور صدا زده بشه...اخی هنوز یه بخشش کوچولو و بچه مونده....نگاه به هیکل و قد بلندش نکن.....به قول خواهرت مامان لنگ دراز..... حرف  های یواشکی دارم باهات....دلم میخواد دل ببازم و عاشق شم و قلبم تند تند بزنه....قلبم داره از بی ذوقی از طپش میوفته.ذوب شم و ...... هر چی نگاش میکنم خطرناکه.من دلم قرصه به موندن.دلم قرصه به همین دوست داشته شدن معمولی.بی هیچ اب و تاب و گفتن و ابرازش.چشمها هیچ وقت دروغ نمیگن. چه کنم که حالش بهتر شه؟دیگه از مرگ و خودکشی نگه. چه کنم؟دخترکم؛ دلم قرصه که خیلی دوستم داره....ولی چرا دوست داشتن معجزه نمیکنه.چرا زورش نمی رسه که حال دلش خوب شه .که همش از مرگ نگه.چه کنم ؟ که اونم تو پاییز سبز باشه مثل من.که حال دلش خوب باشه مثل من.کمک کن که دل اونم قرص باشه مثل من.

دوست داشتن معجزه کن.ته دل من خالی میشه وقتی میگه من بمیرم که هیچ کاری براتون نکردم که نبودم بهتره.که من دستاش رو محکم میگیرم بغض میکنم میگم نگو....دلم قرصه همه چی درست میشه.به موهای سفیدش نگا میکنم که 35 بهار گذرونده ولی یه تار سیاه نداره....دستش رو محکم تر میگیرم میگم تو خوب باش دلم قرصه همه چی درست میشه.دوست داشتن معجزه کن.کنارم بمون و بزار بگذره.روزگار تلخ.....من بازم دوست دارم با اینهمه تلخی و زهر که داری.که مثلا خواهرت یه حمله ی بد تنفسی داشته و الان حالش خوب نیست و پدرت اینطور ناامید و خسته.و زندگی تو خاک و بن بست.بی پولی و ......انقد دلیل هست که ازت متنفر باشم.....ولی دخترکم بازم دوسش دارم زندگی رو.....