خوشحال از زن بودن

مگه میشه پاییز بیاد و من یاد تو نیوفتم.....هعی.....دخترکم؛ حال ما که خوش نیست.حال دلمون بدتر..... تو چطوری بانوی من؟ اگه بودی الان حرف میزدی....میپرسیدی....کشف میکردی..... منم چرخه تکرار رو میچرخوندم و هرچه که به من رسبده بود رو به تو انتقال میدادم....هر چند قاطی جهل و خرافه و تعصب و ازادی های یواشکی و لذتهای قایمکی و مرارت می بود.دختر دوستم همسن تو بود.همیشه میبینمش تو رو تجسم میکنم.چشماش.....و نگاهش به شدت منو  یاد تو میندازه.

این روزها وقتی مادرت حرفی میشنوه طاقتش کم شده و دوست داره با فریاد جواب بده....هر چند وقتی سر کسی با عقایدش سیمان گرفته شده امیدی به شکستن نیست.

دوست ندارم در هیچ جا به زن ها توهین بشه.....موجودات پیچیده ای که عاشق کشف شدن هستن....دوست دارن کسی به هندسه اونها  اشنا باشه و بشینه به تفحص و کنکاش.....

این داستان رو گوش کن.یکی از دخترهای فامیل قاطی این پناهجوها به ان سوی مرزها میره و داستان همیشگی کشف حجاب و طعم خوش ازادی و حذف همسر از عکس های پروفایل و لذتهایی که تا دیروز قایمکی بود به روز باشن تو پیچ اینستاگرام .....عموش خونه ی ما بود و خبر خودکشی دایی این دختر رو داد و گفت کاش آرزو هم بمیره که بی ابرومون کرده....می خواستم داد بزنم بگم عزیزم تو که کل پیچ های سرچ شدت همش خلاف شرعیه که قبول داری حالا موی برهنه ارزو شرف تو رو به باد داده....منم ارزویی هستم که تشنه هستم به دیده شدن ....میتونم عکس بزارم و لایک بگیرم و بشنوم حرفهای........ولی من اینجور دیده شدن رو نمی پسندم.انقدر گوهر وجودی من با ارزش هست ....باورش دارم.هنوز زن بودن مرارت داره.درد داره.ولی من همیشه خوشحالم که زن افریده شدم.وقتی خواهرت در نقاشی که کشیده مینویسه من خودم را دوست دارم هر چند دیگران من را دوست نداشته باشند من باز خودم را دوست دارم......

من صد برابر خوشحالم که انسانی تربیت کردم که به خودش احترم میزاره.پس میشه دنیا رو جایی بهتر کرد.....

خوشحال از زن بودن......