منو ببین.....حواست باشه من هستم.

میدونی دخترکم ما زنها موجودات بسیار حساس و زودرنجی هستیم حتی اگه ظاهری سخت و محکم داشته باشیم.زنانگی و طبع لطیف و حساس باید در ما نوازش بشه.دیده بشه.غنی از عشق بشه.من همیشه از زن بودنم راضی بودم و هیچ وقت از خدا نخواستم منو مرد به دنیا میاورد که سخت بر من جفا میشد!!!!! اگر هم تو بودی برات میگفتم و میگفتم که بدونی زن بودن موهبتی ست الهی....جنس دوم و ضعیف و مظلوم رو ول کن....برچسب ها رو کامل بنداز دور.خودت باش هر جور که میدونی حالت اون طور بهتره.میدونی دخترک؛ این مادر سی و یک ساله هنوز هم یه بچه ست....یه دختر بچه ی کوچیک که همش داد میزنه منو ببین.ببین امروز چه لاکی زدم و با چی ست کردم، وقتی دارم حرف میزنم حتی اگه تکراریه تو گوش کن منو ببین...... و زنها وای اگه حس کنن دیده نمیشن میگردن دنبال راهی ، چاره ای، رابطه ای که پر شه اون خلا..... دخترکم؛ خیانت به همین سادگی چند سطر پیش میاد و خراب میکنه و تموم میشه......یه هیجان و رابطه ای ممنوعه خراب میکنه هر چی که تا الان درست کردی هر چند کج و معوج!!!!! وقتی از اول چشمات باز باشه که چی در انتظارته درست تصمیم میگیری؛ 

بله دخترکم؛ وقتی حس کنی جایی داری کمرنگ میشی پا میشی میری کاری میکنی.فکر میکنی چی حالت رو سر جا میاره؛ دنبال راه غلط و مسموم نمی گردی.اون دختر بچه باقی میمونی ولی......

نازنین مادر؛ زن بودن مراقبت میخواد.تغذیه روح میخواد.رشد میخواد.حواست باشه نزاری یه گوشه خشک و خالی تو پستو بمونه.نترس و رشد کن. 

؛بیشتر اوقات آخر هر نامه برای تو اشکام میریزه .نمی دونم از دوری تو یا ......