زندگی اینجا متوقف شده..

دخترکم بعضی روزها زندگی.....اخ زندگی.....چه با آدم نمیکنه.بعضی روزها حال آدم ها غیر قابل توضیح میشه.دقیقا مشخص نیست چه مرگته....کاش هر حال مبهم یه قرص مشخص داشت با یه جرعه آب و بلعیدنش همه چیز به حالت عادی برمیگشت.....ولی خوب بشر است دیگر....واسه  چیزهای به این مهمی هنوز  ایده ای ندارن....البته نه .....بعضی ها قرصشون خوندن یه کتاب یا شنیدن یه اهنگ مثلا دیوونه چاووشی یا غر زدن سر عزیزشون میتونه باشه.میدونی دخترک مامان من و بابایی....اخ بابایی.....این مدت تو اتوبان دقیقاً وقتی به یه جای خاص میرسیدیم سنسور دعوا فعال میشد و بدترین مشاجرات رو پشت سر گذاشتیم....فک نکن که اینا رو گفتم که بشنوی وای چرا و من و اون از هم دور شدیم و .......آدمها وقتی کم میارن و دلشون پر از غصه میشه و زورشون به زندگی نمیرسه در عوض میگردن عزیزترین آدم زندگیشون رو سپر بلای دلتنگیشون میکنن.میگن و میگن تا خالی بشن.اینا از خواص دوست داشتن .....که مثلاً وقتی حال یکیشون گرفته ست اون یکی بی تفاوت سرش تو گوشی نیست و پا میشه یه کاری میکنه که حال خوب رو دوطرفه کنه....بدون حرکت خارق العاده ای.همین.

دوست داشتن ناب به همین سادگی یه روز تلخ رو شیرین میکنه. 

دخترکم این روزها دوست داشتن ها شرطی و معامله ای شدن.چه خوب که نیستی و نمیبینی.....

از بعضی واژه ها کم کم فقط یه تعریف تو دهخدا داره باقی میمونه.

مثل عدالت....برابری حقوق زن و مرد.....