سالگرد

هیچ وقت فکر نمی کردم زندگی برای من و تو همچین خوابی دیده باشه....اگه تصمیم بر بودن تو میگرفتم الان در رخت خواب کنار من از سینه های من سیراب میشدی و انگشتان کوچکت با لبهای من بازی میکرد و غرق خواب میشدی.من در چه اندیشه ای بودم!!! از داشتن تو .....خوب من الان باید در سالگرد نبود تو چطور زنی شده باشم؟؟ مثلا یه زن متفاوت یا نه یه زن شکسته و غمگین و سوگوار تو یا شاید هم همون زن به شدت معمولی اما کمی هوشیار تر.فقط کمی....

کودک من امرور 365 روز از نبود تو میگذره و من همچنان آرام هستم از تصمیمم.من تمام لذت داشتن تو را بوسیدم و کنار گذاشتم و به خودم قول دادم دنیا را هر چند تا چند قدمی خودمان جایی بهتر کنم برای آمدن تو.حالا شاید دستم نرسد دنیا را تغییر دهم لااقل دستم میرسد که خودم را تغییر دهم.

می دانی دخترکم ان شب برف سنگینی بارید و تو زیر برف ها به خواب رفتی ولی من ان شب روی تخت خونین تازه از خواب بیدار شدم.

حالا من کاری در دست دارم.فکری.ایده ای.

راستی سردت نیست؟ ؟؟؟