نطفه

دخترکم این روزها خیلی به تو فکر میکنم.

بزرگ شدنت را تصور میکنم.میدانی که خیال پرداز ماهری هستم!!!

اگر تو هم قهرمان کودکی ات ان شرلی بود بیشتر از این انتظار نمی رفت....

دلم برای خنده ها و دلبری هایت تنگ میشود همان لحظه حسرت میخورم از نداشتنت....ولی....

باز خوشحالم از نبودنت. 

گیرم که بودی من با دست خالی چه گلی بر سرت میزدم.

میدانی چیست سهم تو را دارم به کس دیگری میدهم.

نطفه های سرگردانم را اهدا میکنم.تو که دیگر نمیایی.

شاید اندکی به اندازه یک شباهت مثل تو باشد....نمیدانم.

کار انسان دوستانه....خنده دار است ....

من که بی رحمانه تو را پس زدم...

امیدوارم نطفه اهدایی هم مثل تو عاقل و باگذشت باشد.