سقوط

1اسفند که سالگردت  بود انقد بهم ریختم که حس و حال نداشتم چیزی برات بنویسم.هفته قبلش تولدم بود اونم به بی حوصلگی هام اضافه کن.میدونی دخترک سقوط کنی و حس کنی اخرشه و تو همیشه اشتباه مسیر رو میرفتی ...یا شاید مسیری نبوده  اصلا....هنه چیز بیخود بوده....میدونم حال و احوال ناخوشی دارم.قبلا میگفتم ساز زندگیم ناکوک میزنه.

الان میگم ساز زندگیم اصلا نمیزنه.کدوم زندگی....اینهمه از خودت انتظار داری هر سال که میگذره فقط داری  گند میزنی...فقط یه سال به عمر بیهودت اضافه میشه همین....

اخر و اولش هیچی ...بهت بگم تا حالا تو عمرم اینجور نبودم...حس میکنم سقوط کردم .

مردم انگار. مثلا بعد از رسوایی که چیزی نداری واسه از دست دادن.. انگار منم چیزی ندارم واسه از دست دادن.

امیدوارم نامه بعدی .....