تکرارهای غم انگیز

دخترکم ؛

این روزها طعم اسفند 93 رو یادم میندازه.روزهای اول نبود تو...روزهای سنگین.روزهای بی طراوت.مثل بعضی عطرها که وقتی جایی اتفاقی به مشامت میرسه  تو رو میبره یه جای دور ، یا کنار آدم خاصی، یا روزی خاص....

طعم این روزها آشناست. دخترکم این لحظه ها هم مثل اسفند 94 میگذره ، یاد گرفتم که چطور گذروندن مهمه.این روزها جای همه چیز تو زندگیم خالیه فقط جای تو خالی نیست.بهت گفته بودم شاید وقتی بهتر بیایی.....اون وقت هی داره به تعویق میوفته.مثل پروژه های عمرانی شهرهای محروم.....پروژه های نا تمام.....

دخترکم ، دختر شیرین و قند عسل مامان چند ماهه دیگه یکساله میشی...تو داری در من بزرگ میشی...زمان تو رو کمرنگ نمیکنه.تو همیشه در من جاری هستی.

جمله ای که همیشه به خواهرت میگم : مامان شما رو خیلی دوست داره؛ مامان به شما افتخار میکنه.....

به تو هم میگم.......